Το χρονικό μιας μεγάλης μέρας

Η  25^η   Μαρτίου  είναι  μέρα  αργίας  για  τους  Έλληνες  που  έχει  διπλή  σημασία.   Είναι  θρησκευτική  και  εθνική  γιορτή.  Θρησκευτική  γιατί  γιορτάζουμε  τον  Ευαγγελισμό  της  Θεοτόκου  και  εθνική  γιατί  η  μέρα  αυτή  σηματοδοτεί  την  έναρξη  της  ελληνικής  επανάστασης  ενάντια  στην  οθωμανική  κυριαρχία  το  1821.  Πριν  την  επανάσταση  η  Ελλάδα  ήταν  σκλαβωμένη  για  368  χρόνια,  από  το 1453  έως  το  1821.

Η  υποδούλωση  των  Ελλήνων  από  τους  Οθωμανούς  ήταν  μια  πολύ  σκοτεινή  περίοδος  για  την  Ελλάδα. 

Υπήρχε  έλλειψη  ελευθερίας  σχεδόν  σε  κάθε  πλευρά  της  ανθρώπινης  ζωής.  Δεν  υπήρχε  δυνατότητα  παροχής  παιδείας,  η  θρησκευτική  ελευθερία  ήταν  ελάχιστη,  οι  άνθρωποι  έπρεπε  να  πληρώνουν  φόρους  και  να  ζουν  κάτω  από  τη  σκιά  ενός  καταπιεστικού  δυνάστη.  Παρόλα  αυτά  όμως  οι  Οθωμανοί  δεν  κατάφεραν  να  σβήσουν  τη  φλόγα  που  έκαιγε  στις  καρδιές  των  Ελλήνων.  Τα  κρυφά  σχολειά  ήταν  η  αντίδραση  των  σκλαβωμένων  Ελλήνων  στον  αφελληνισμό  που  επιδίωκαν  οι  Τούρκοι.  Οι  Έλληνες  δεν  ξέχασαν  ποτέ  το  παρελθόν  και  τους  προγόνους  τους  γιατί  τα  αρχαία   μνημεία  ήταν  πάντοτε  δίπλα  τους  για  να  τους  υπενθυμίζουν  την  ιστορική  κληρονομιά  τους. 

Επίσης  οι  Έλληνες  ως  έμποροι  και  πλοιοκτήτες  έρχονταν  σε  επαφή  με  τον  ευρωπαϊκό  τρόπο  ζωής,  πράγμα  το  οποίο  τους  έκανε  να  βλέπουν  τη  διαφορά  ανάμεσα  στη  ζωή  τους  και  τη  ζωή  στις  δημοκρατικές  χώρες.

 Επιπλέον  ο  ελληνικός  στόλος  έπαιξε  πολύ  σημαντικό  ρόλο  στην  επανάσταση  αργότερα.

Πριν  την  επανάσταση  πολλές  μικρές  εξεγέρσεις  γίνονταν  από  ομάδες  ανθρώπων,  τους  κλέφτες  και  τους  αρματολούς,  που  κρύβονταν  στα  βουνά,  και  δεν  μπορούσαν εύκολα να  εντοπιστούν  από  τους   Τούρκους.  Οι  εξεγέρσεις  αυτές  δεν  ήταν  πολύ  αποτελεσματικές  αλλά  δημιουργούσαν  πρόβλημα  και  κρατούσαν  τη  φλόγα  της  επανάστασης  αναμμένη   στις  καρδιές  των  ανθρώπων.

Η  επανάσταση  κηρύχθηκε  επίσημα  την  25^η  Μαρτίου  1821  στο  μοναστήρι  της  Αγίας  Λαύρας  (στην  Αχαΐα)  από  των  Παλαιών  Πατρών  Γερμανό  ο  οποίος  ύψωσε  το  λάβαρο  της  επανάστασης  και  ευλόγησε  τους  αρχηγούς  της.  Οι  πόλεις  που  επαναστάτησαν  πρώτες  ήταν  η  Πάτρα,  η  Καλαμάτα  και  η  Τρίπολη.

Η  ημερομηνία  της  επανάστασης  δεν  ήταν  τυχαία.  Επέλεξαν  την  25^η  Μαρτίου,  ημέρα  του  Ευαγγελισμού  της  Θεοτόκου, γιατί  η  μέρα  αυτή  έχει  μεγάλη  θρησκευτική  σημασία  για  τον  ορθόδοξο  Ελληνισμό.  Η  χριστιανική  θρησκεία  πάντα  έπαιζε  μεγάλο  ρόλο  στη  ζωή  των  Ελλήνων.  Η  πίστη  στο  θεό  ήταν  ένας  από  τους  λόγους  που  κράτησε  το  ελληνικό  πνεύμα  αδούλωτο.  Η  επανάσταση  ξεκίνησε  την  ημέρα  του  Ευαγγελισμού  με  την  ελπίδα  ότι  η  Παναγιά  θα  τους  βοηθούσε  στον  αγώνα  τους  για  την  ελευθερία  και  θα  τους  προστάτευε.

Οι  Έλληνες  κατάφεραν  να  σχηματίσουν  ένοπλες  δυνάμεις  και  να  οργανώσουν  προσεχτικά  τις  επιθέσεις  τους.  Η  ταχτική  των  μικρών  επιθέσεων  που  εφάρμοζαν  οι  κλέφτες   και  οι  αρματωλοί  εγκαταλείφθηκε  και  τη  θέση  τους  πήραν  οι  πραγματικές  μάχες.  Ο  στόλος  παρείχε  στο  στρατό  πολεμοφόδια.  Οι  Έλληνες  πολεμούσαν  με  σπαθιά,  ντουφέκια  και  κανόνια.  Η  επανάσταση  κράτησε  8  χρόνια, από  το  1821  έως  το  1829.  Η  πόλη  που  απελευθερώθηκε  πρώτη  ήταν  η  Τρίπολη. 

Αυτή  η  πρώτη  επιτυχία  γέμισε  τις  καρδιές  των  ανθρώπων  με  θάρρος  και  αυτοπεποίθηση  και  τους  βοήθησε  να  συνεχίσουν  τον  αγώνα  τους  με  επιτυχία.

Στον  απελευθερωτικό  αγώνα  πήραν  μέρος  αξιόλογες  μορφές  όπως  εκείνη  του  Θ.  Κολοκοτρώνη,  του  Καραϊσκάκη,  του  Κανάρη,  του  Ο.  Ανδρούτσου,  του  Αντρέα  Μιαούλη,  του   Αθανάσιου  Διάκου,  του  Μακρυγιάννη,  του  Νικηταρά,  του  Παπαφλέσσα.

Δεν  πρέπει  ακόμη  να  ξεχάσουμε  τους  Έλληνες  που  ζούσαν  στο  εξωτερικό  όπως  ο  Καποδίστριας,  ο  Ρήγας  Φεραίος,  ο  Κοραής,  ο  Υψηλάντης  που  προετοίμασαν  μαζί  με  τη  φιλική  εταιρεία  το  δρόμο  για  την  επανάσταση.

Φυσικά  από  το  μεγάλο  αγώνα  δεν  έλειψε  και  η  γυναικεία  συμβολή.  Αρκετές  γυναικείες   μορφές  γινήκανε  σύμβολα  στα  κατοπινά  χρόνια,  όπως  η  Λασκαρίνα  Μπουμπουλίνα

και  η  Μαντώ  Μαυρογένους.  Αξέχαστες  παραμένουν  επίσης  οι  γυναίκες  της  Νάουσας  και  του  Σουλίου  οι  οποίες  προτίμησαν  να  πεθάνουν  παρά  να  ζήσουν  σκλαβωμένες.

 Στην  αρχή  καμία  άλλη  χώρα  δεν  ενδιαφέρθηκε  για  τον  αγώνα  που  έδιναν  οι  Έλληνες  για  την  ελευθερία  τους,  αργότερα  όμως  η  Ρωσία  η  Αγγλία  και  η  Γαλλία  αποφάσισαν  να  βοηθήσουν  την  Ελλάδα.  Η  βοήθειά  τους  αποδείχτηκε  μεγάλης  σημασίας.

Οι  αγώνες  λοιπόν  των  προγόνων  μας  κατάφεραν  να  φέρουν  στην  πατρίδα  μας  τη  χαμένη  της  ελευθερία.  Όπως  είπε  και  ένας  από  τους   ποιητές  μας «θέλει  αρετή  και  τόλμη  η  ελευθερία»  και  τίποτα  από  αυτά  δεν  έλειπε  . 

Γι’  αυτό  η  25^η  Μαρτίου  πρέπει  να  είναι  μια  μέρα  τιμής  από εμάς  τους  ελεύθερους  Έλληνες  σ’  όλους  αυτούς  τους  ανθρώπους  που  πολέμησαν  ενάντια  στην  τουρκική  τυραννία.