Με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη του σχολείου μας στο Εθνογραφικό- Λαογραφικό Μουσείο του κ. Μελίκη, μας δόθηκε η ευκαιρία σαν δημοσιογράφοι της εφημερίδας "Τα απίθανα εκτάκια" να εξασφαλίσουμε μια αποκλειστική συνέντευξη από τον δημοσιογράφο και λαογράφο κύριο Γιώργη Μελίκη.
Όλοι πολύ καλά γνωρίζουμε το έργο και την προσφορά του στον τόπο μας και είμαστε πολύ περήφανοι που μας φιλοξένησε στο σπίτι του - μουσείο και δέχτηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις μας. Τον ευχαριστούμε πάρα πολύ για όλα. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε την πολύ ωραία συνέντευξη που εξασφαλίσαμε.
Ερώτηση: Κύριε Μελίκη πόσα χρόνια ασχολείστε με τη Λαογραφία;
κ. Μελίκης: Ασχολούμαι 65 χρόνια γιατί την ιστορία, τη λαογραφία και τον πολιτισμό τα αγαπάμε. Έτσι γεννιόμαστε. Έτσι μεγάλωσα από τους δικούς μου, με τους γάμους, τις γιορτές, τους χορούς , τις εκδηλώσεις, τα πανηγύρια.
Ερώτηση: Τι σας παρότρυνε να ασχοληθείτε με τη Λαογραφία;
κ. Μελίκης: Τι με παρότρυνε ; Με παρότρυνε το ότι είμαι ένας λαϊκός άνθρωπος. Το ότι γεννήθηκα και μεγάλωσα σε χωριό. Το ότι στην οικογένειά μου οι άνθρωποι γλεντούσανε , τραγουδούσανε. Το ότι η Μελίκη είναι ένα χωριό που έχει όλα . Τα ήθη , τα έθιμα και βέβαια είναι ένας χώρος ο οποίος με εκφράζει από τα παιδικά μου χρόνια. Πιστεύω ότι είναι ένα λιμάνι ,η περιοχή εδώ είναι πλούσια, γεμάτη από ήθη και τα έθιμα .
Ερώτηση: Πότε ιδρύθηκε το Μουσείο;
κ. Μελίκης: Το μουσείο ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 2011. Όμως το μουσείο είναι μια συλλογική δουλειά. Ξεκινήσαμε πρώτα πρώτα να συγκεντρώνουμε τις συλλογές μας και μετά το στήσαμε από το 2011 και εκτός από τις μόνιμες εκθέσεις έχουμε και τις περιοδικές εκθέσεις.
Ερώτηση: Τι μπορεί να δει ένας επισκέπτης σ'αυτό το χώρο;
κ. Μελίκης: Ένα επισκέπτης σ' αυτό το χώρο μπορεί να δει πράγματα που δεν μπορεί να δει πουθενά αλλού. Δηλαδή τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις που έχουν σχέση με τον τόπο μας μπορεί κανείς να τα δει εδώ. Βλέπει για παράδειγμα τα Ρουγκάτσια ή τις Λαζαρίνες ή βλέπει τον καλόγερο ή τα αναστενάρια σε μία βιτρίνα και στη συνέχεια αυτά που θα δει στη βιτρίνα όταν φύγει από εδώ θα τα δει πως γίνονται έξω στο χωριό. Για παράδειγμα ο επισκέπτης που θα 'ρθει αυτές τις μέρες που έχουμε τις Λαζαρίνες, θα δει πρώτα τις προθήκες με τις Λαζαρίνες , θα μάθει όλο το ιστορικό του εθίμου για παράδειγμα πως στολίζεται, τι τραγουδάει και άλλα και στη συνέχεια θα φύγει από εδώ και θα πάει στα σπίτια του χωριού να δει πως γίνονται οι Λαζαρίνες.
Ερώτηση: Γιατί αποφασίσατε να κάνετε μια έκθεση με θέμα " το παιδί στην παράδοση";
κ. Μελίκης: Α, ωραία ερώτηση αυτή! Γιατί ήμουν κι εγώ παιδί και θυμάμαι τα παιχνίδια τα παιδικά, θυμάμαι την παιδική μου ηλικία εδώ στο χωριό. Μετά όμως όταν έγινα δημοσιογράφος και λαογράφος γυρνώντας όλη την Ελλάδα είδα ότι σε κάθε τόπο υπάρχουν τραγούδια ,ήθη, έθιμα, παραδόσεις , παραμύθια , διάφορες δράσεις που κάνει το παιδί και κάθε δράση είναι μία δράση ξεχωριστή . Κακά τα ψέμματα όσο μεγαλώνεις όσο χρονών και να γίνεις μέσα σου κουβαλάς το παιδί. Γιατί πολλές φορές έχω πει ότι χωρίς ιστορία μπορούμε να ζήσουμε, αλλά χωρίς μυθολογία δεν μπορούμε να ζήσουμε, σε όλους μας αρέσει το παραμύθι.
Ερώτηση: Ποιο έθιμο σας εντυπωσιάζει περισσότερο;
κ. Μελίκης: Έθιμο; Αχ, τα έθιμα πολλά, όλα τα αγαπάω. Τώρα αυτές τις μέρες έχουμε τις Λαζαρίνες, περιμένω πώς και πώς να έρθουν οι Λαζαρίνες, να πάω να πάρω τα αυγουλάκια . Θα 'ρθούνε εδώ τα κορίτσια θα πούνε τα τραγουδάκια τους. Όταν έρχεται το δωδεκαήμερο τα Χριστούγεννα, η Πρωτοχρονιά περιμένω πώς και πώς να έρθουν τα Ρουγκάτσια, πολύ εντυπωσιακό έθιμο. Όταν έρχεται ο Μάιος μήνας κάνουμε τα αναστενάρια. Το καρναβάλι στη Μελίκη.....όλα τα έθιμα μου αρέσουν πάρα πολύ. Τα χελιδονίσματα επίσης είναι ένα ωραίο έθιμο , οι σαρακοστές...όλα ...
Ερώτηση: Τι θα θέλατε να αλλάξετε στον τόπο σας;
κ. Μελίκης: Εγώ δε θέλω να αλλάξει στον τόπο μου, εμείς πρέπει να αλλάξουμε να καταλάβουμε ότι ο τόπος μας, ο τόπος του καθενός είναι μοναδικός. Πουθενά δεν υπάρχει χωριό σαν τον Πρόδρομο, σαν τη Μελίκη, σαν τα Παλατίτσια, σαν το Νεόκαστρο. Τον κάθε τόπο πρέπει να τον αγαπάμε και όπου και αν βρεθούμε να πούμε " είμαι από την Ημαθία , από ένα χωριό που το λένε Παλιό Πρόδρομο ή το λένε Αγκαθιά ή Νέο Πρόδρομο ή Μελίκη ή Παλατίτσια". Παιδιά πρέπει να αγαπάμε τον τόπο μας, εμείς πρέπει να αλλάξουμε σαν άνθρωποι και πως μπορούμε να αλλάξουμε. Απλά πράγματα δε χρειάζεται να κάνουμε θαύματα. Για παράδειγμα τα σκουπίδια να μην τα πετάμε έξω στο δρόμο. Να συμπεριφερόμαστε με ωραίο τρόπο και ευγένεια, να αγαπάμε τα ήθη και τα έθιμά μας να συμμετέχουμε σ΄αυτά, σε όλες τις πολιτιστικές δράσεις να συμμετέχουμε . Αυτά είναι πάρα πολύ σημαντικά αυτά θέλω να αλλάξουμε.
Ερώτηση: Γιατί το μουσείο αυτό λέγεται και Εθνογραφικό;
κ. Μελίκης: Λέγεται λαογραφικό εθνογραφικό γιατί προσπαθούμε να δείξουμε όλο το εύρος της παράδοσης και της λαογραφίας δηλαδή πράγματα που ασχολούνται με το έθνος με την Ελλάδα. Καταγράφουμε τα εθνικά μας ήθη και έθιμα δηλαδή τις εθνικές μας δράσεις.
Ερώτηση: Διαβάσατε την εφημερίδα μας "Τα απίθανα εκτάκια" ; Σας άρεσε;
κ. Μελίκης: Ναι την είδα και θεωρώ ότι είναι μια πάρα πολύ ωραία δράση, μια πάρα πολύ ωραία πρωτοβουλία γιατί με αυτά που ανεβάζεται ενημερώνεται τον κόσμο και ενημερώνεστε και εσείς οι ίδιοι.
Ερώτηση: Πώς ήταν η ζωή σας σαν δημοσιογράφος;
κ. Μελίκης: Η ζωή μου σαν δημοσιογράφος ήταν πάρα πολύ καλή, γιατί όταν ήμουν 14 χρονών λίγο πιο μεγάλος από ότι είστε εσείς είχα αποφασίσει και είχα πει ότι θέλω να γίνω δημοσιογράφος. Ήταν μια αυστηρή επιλογή μου. Τι σημαίνει αυτό , σημαίνει ότι όταν επιλέγεις κάτι, αν ασχοληθείς και αυτή την ασχολία σου την κάνεις ταυτόχρονα και επάγγελμα, ζεις από αυτό, το αγαπάς αυτό, είναι πάρα πολύ σημαντικό. Άρα ήταν λοιπόν μια πολύ ευχάριστη ζωή.
κ. Μελίκης: Το έκανα για να το αφήσω στον τόπο που αγαπώ πολύ. Εγώ κάποια μέρα θα φύγω αλλά όμως οι συλλογές που υπάρχουν μέσα, ο πολιτισμός που υπάρχει μέσα , οι δράσεις θα είναι διαθέσιμες στους επισκέπτες που μας έρχονται από όλη την Ελλάδα. Θα ξέρουν ότι υπάρχει ένα μουσείο που έχει όλα τα ωραία πράγματα του τόπου μας.
Η Συντακτική ομάδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου